Kerner

Historia

Ojcem tego szczepu był winiarz August Herold, który pracował w oddziale Państwowego Zakładu Naukowo-Doświadczalnego Winogrodnictwa i Pomologii (Staatliche Lehr- und Versuchsanstalt für Wein- und Obstbau) w Weinsberg.

Z tego powodu początkowo mówiono o „białym Heroldzie“. Dopiero z czasem nazwano szczep „Kerner” na cześć szwabskiego poety Justinusa Kernera, który żył w Weinsberg. Kerner zyskał we wszystkich regionach winiarskich na znaczeniu, szczególnie w Wirtembergii w okolicach Heilbronn, gdzie jego smak jest lekko owocowy. W 1969 roku szczep otrzymał patent ochronny.

Uprawiany jest w północnej części południowego Tyrolu wokół Brixen, w Szwajcarii oraz w południowej Afryce.

W 1974 roku odkryto nową mutację Kernera, nowy szczep Kernling.


Newsy branżowe

Kerner

Żywotny, silny trunek

"Młodszy krewny Rieslinga“ jest dostępny we wszystkich wariantach jakościowych. I tak możemy znaleźć zarówno silne wino beczkowe jak i wina klasy Spätlese, częściowo również wina musujące. 



Uprawa

Kerner lubi gleby, które nie są za mokre ani za suche. Długi okres dojrzewania aż do późnej jesieni pozwala na otrzymanie ciężaru moszczu większego niż w przypadku rieslinga. Jest odporny na zimno, ale jego uprawa jest pracochłonna. Ten szczep z żółto-zielonymi winogronami o grubej skórce jest niestety podatny na mączniaka. Ponad to przez kilka lat było widoczne wymieranie Kernera na skutek choroby wywołanej Arabis-Mosaic-Virus. Szczep daje dość systematyczne zbiory o ciężarze moszczu wystarczającym do zakwalifikowania win jako jakościowe.

Winifikacja i smak

Kerner występuje we wszystkich klasach jakości aż do Auslese. Można go znaleźć w postaci małych win (Schoppenwein), Spätlese i częściowo Sektów (z reguły wytrawne). Kolorystycznie Kerner oscyluje między jasnożółtym i słomkowożółtym. Bukiet jest trochę bardziej aromatyczny niż w przypadku rieslinga, jest kwaskowaty i owocowy (gruszka, konfitura pomarańczowa, zielone jabłko, porzeczka, morela) czasami z lekką nutą gałki muszkatołowej. 

Znaczenie

Na początku lat siedemdziesiątych winiarze i konsumenci zaprzyjaźnili się z tą wyrazistą odmianą. Pierwsze szczepy pojawiły się w Palatynacie skąd rozprzestrzeniły się na wszystkie regiony winiarskie w Niemczech. Kernera można znaleźć również za granicą, gdzie uprawia się go w celach doświadczalnych. Szczyt popularności Kerner zyskał w 1992 roku, gdy jego powierzchnia upraw wynosiła 7.826 ha. Od tamtej pory można zaobserwować tendencje spadkową. Dzisiaj powierzchnia uprawy w regionach Palatynacie, Mozeli-Saar-Ruwer, Wirtembergii, Nahe i Frankoni wynosi ok. 3.100 ha.