Wino lodowe

Weinberge im Winter

W niektóre lata cenne rarytasy nagradzają gotowość winiarzy do podejmowania ryzyka. Kiedy winiarze grają w takiego pokera, stawka jest wysoka. Chodzi o winogrona, które pozostają na winorośli dłużej niż zwykle, czekając na temperatury co najmniej -7 °C.

  • -7°C

    to minimum wymagane przy zbiorach winogron na wino lodowe

  • 1830

    winiarze po raz pierwszy odkryli, że z mrożonych winogron można wyprodukować cudownie słodki moszcz

  • 100

    gramów na litr, tyle musi wynosić co najmniej zawartość cukru resztkowego w winie lodowym

W niektóre lata cenne rarytasy nagradzają gotowość winiarzy do podejmowania ryzyka. Kiedy winiarze grają w takiego pokera, stawka jest wysoka. Chodzi o winogrona, które pozostają na winorośli dłużej niż zwykle, czekając na temperatury co najmniej -7 °C. Gra winiarza z naturą może trwać aż do stycznia, a w rzadkich przypadkach nawet do lutego. Dla winiarza to wszystko albo nic, ponieważ „lodowy poker” wiąże się z ryzykiem całkowitej straty.

Jeśli nie zrobi się wystarczająco zimno, nie można wyprodukować lodowego wina. Zazwyczaj tylko około 5-10% pierwotnej ilości zbiorów zostaje butelkowane jako lodowe wino. Pozostała ilość winogron jest selektywnie usuwana lub pada ofiarą nieprzewidywalnych warunków pogodowych.

Arcydzieło winiarza

Rzeczywiste zbiory lodowego wina, które w przeważającej większości przypadków odbywają się we wczesnych godzinach porannych, są wyczerpujące. Zimno sprawia, że palce stają się sztywne i wrażliwe na ból. Zamrożone winogrona  są pracowicie zbierane, a ostateczna ilość zbiorów wynosi często tylko od 300 do 500 litrów na hektar. Niemniej jednak produkcja lodowego wina jest wyzwaniem, któremu winiarze chętnie stawiają czoła, ponieważ ta specjalność zawsze jest postrzegana jako arcydzieło winiarza, które można wytworzyć tylko w północnych regionach winiarskich.

Te wymagania wzbudzają emocje nie tylko u winiarzy, ale także u fanów lodowego wina z całego świata, którzy od początku zbiorów obserwują termometr, licząc na falę zimna. Wino, które od samego początku jest rarytasem, przyciąga kolekcjonerów. Za te szlachetne skarby żąda się wysokich cen, a nieliczne dostępne butelki są zawsze poszukiwane.

Grono musi zamarznąć na krzewie

Od zarania winiarstwa wiadomo, że ujemne temperatury mogą być pomocne w produkcji wina. Już w 44 roku n.e. rzymski pisarz Pliniusz wspominał o winach z mrożonych winogron. W Niemczech lodowe wino po raz pierwszy udokumentowano w 1830 roku, kiedy to 11 lutego winiarze z Dromersheim w pobliżu Bingen w Hesji Nadreńskiej przypadkowo odkryli, że z zamrożonych winogron można uzyskać wspaniale słodki moszcz. Wraz z nowelizacją niemieckiego prawa winiarskiego w 1982 roku „Eiswein” uzyskało status niezależnej kategorii z odpowiednimi regulacjami dotyczącymi wyboru jagód, takimi jak minimalna masa moszczu wynosząca od 110 do 128 ° Oechsle, w zależności od regionu uprawy.

W przeciwieństwie do innych szlachetnych win słodkich, takich jak Auslese, Beerenauslese i Trockenbeerenauslese, tajemnica lodowego wina tkwi w gęstej koncentracji składników jagód i stosunkowo wysokim poziomie kwasowości. Zjawisko to uzyskuje się poprzez zamrażanie jagód na krzewie. Zanim można zebrać winogrona na lodowe wino, musi być co najmniej -7 °C, a idealnie jest, gdy temperatura wynosi od -10 do -12 °C. Naturalnie zamrożone winogrona są tłoczone w tym „lodowatym” stanie wczesnym zimowym rankiem. Woda zawarta w jagodach pozostaje jako lód na prasie winiarskiej, podczas gdy uzyskiwany jest tylko najsłodszy sok, którego temperatura zamarzania jest niższa niż wody, co daje mocno skoncentrowany moszcz.

Drożdżom trudno jest fermentować moszcz o tak wysokiej zawartości cukru. Dlatego niemieckie lodowe wina zazwyczaj mają bardzo wysoką naturalną zawartość cukru resztkowego, wynoszącą dobrze ponad 100 gramów na litr, ale w przeciwieństwie do słodkich win z południa, mają stosunkowo niską zawartość alkoholu – często tylko około 7% objętości.

Wspaniały Eiswein potrzebuje zdrowych winogron

Pasjonaci lodowego wina zwracają szczególną uwagę na zdrowe zbiory bez botrytis, odpowiedzialnego za tzw. szlachetną pleśń. Wysokiej jakości lodowe wino wymaga przede wszystkim zdrowych winogron jako materiału wyjściowego i to właśnie tutaj smak różni się od innych szlachetnych win słodkich, takich jak Beerenauslese i Trockenbeerenauslese. Wysokiej jakości lodowe wino nie ma cech smakowych szlachetnej pleśni. Zdrowe winogrona gwarantują raczej świeży i skoncentrowany owocowy smak, a wina zazwyczaj mają stosunkowo stabilną kwasowość. Lodowe wina są zatem przyjemnością nawet w młodym wieku.

Kulminacja kulinarnego wieczoru

Lodowe wino jest wspaniałym towarzyszem uroczystych okazji i doskonałym aperitifem, który zachwyci smakoszy. Po zakończeniu posiłku lodowe wino obiecuje błyskotliwy finał: można podążać za zasadą „podobne dopełnia podobne”, zwłaszcza przy owocowych deserach, lodach lub sorbetach.

Alternatywnie można kierować się zasadą, że „przeciwieństwa się przyciągają”. Interesującym kontrastem, nawet jeśli na pierwszy rzut oka może wydawać się to niewiarygodne, jest delektowanie się lodowym winem z dojrzałym wykwintnym serem: z jednej strony słone, lekko gorzkie nuty kremowego sera, z drugiej owocowo-słodkie aromaty skoncentrowanego wina, oba kontrastujące smaki oplatające podniebienie i język, oferujące wyjątkowe doznania smakowe.

Dlaczego i w jaki sposób chroni się winogrona pozostawione do produkcji wina lodowego?

Paczki z winem lodowym są częściowo pozbawiane liści i owijane folią. Proces ten jest stosowany przede wszystkim w celu ochrony w pełni dojrzałych winogron przed zjedzeniem przez ptaki i został po raz pierwszy zastosowany w latach 60. ubiegłego wieku. Bez zabezpieczenia folią, żadne winogrona nie pozostałyby na winorośli do grudnia lub stycznia.

Więcej pomysłów na przepisy

Szparagi doskonale harmonizują z Silvanerem Pieczone szparagi z czosnkiem niedźwiedzim i makaronem wstążki

Pieczone szparagi z czosnkiem niedźwiedzim i makaronem wstążki doskonale komponują się z Silvanerem.

  • 1kg weißer Spargel
  • 1kg grüner Spargel
  • 200g Butter
  • 1 TL Zucker
  • 2-4 EL Walnussöl
  • 600g Tagliatelle
  • 1 Prise Salz und Pfeffer
  • 200 ml Schlagsahne
  • 1 Spritzer Zitronensaft
  • 8 Bärlauchblätter

Przygotowanie:

 

Obierz szparagi (zielone szparagi tylko w dolnej jednej trzeciej), odetnij końce. Przeciąć każdą włócznię wzdłuż na pół i przeciąć połówki na pół.

Pokrój połówki na kawałki o długości 3,5 cm.

 

Podgrzać masło na dużej patelni, dodać cukier. Krótko karmelizować. Dodać oliwę i szparagi i gotować na średnim ogniu przez ok. 10 minut, aż będą al dente, od czasu do czasu mieszając.

<p

 

<p>W międzyczasie ugotuj tagliatelle we wrzącej osolonej wodzie zgodnie z instrukcją na opakowaniu, aż będzie al dente.

 

Wlej śmietanę do szparagów i zredukuj do uzyskania kremowej konsystencji. Dopraw szparagi solą, pieprzem i sokiem z cytryny.

<p

 

<p>Przepłukać makaron, odcedzić i wymieszać ze szparagami. Dymkę pokroić w paski i dodać do makaronu.

<p

 

<p>Zalecane wino:

 

Silvaner Spätlese wytrawne

  • Silvaner (trocken)

w panierce z boczku Baranek

w panierce z boczku

  • 4 Stück Lammlachse à 150 g
  • 4 Scheiben Bacon
  • 0,1 Liter Wein
  • 0,3 Liter Gemüsebrühe
  • 1 kleine Schalotte
  • 20 Gramm Butter
  • 4 EL Olivenöl
  • je 2 Zweige Thymian, Rosmarin, Salbei
  • nach Geschmack Salz & Pfeffer

<Dopraw łososia jagnięcego pieprzem i wmasuj w mięso 2 łyżki oliwy z oliwek. Drobno posiekaj tymianek, rozmaryn i szałwię i dopraw mięso ziołami. Marynować w lodówce przez kilka godzin.</p> <p

 

<p>Owiń mięso plastrami boczku i obsmaż ze wszystkich stron na pozostałej oliwie z oliwek. Kontynuować smażenie przez około 4 minuty z każdej strony na małym ogniu (czas gotowania zależy od grubości polędwicy jagnięcej - najlepiej wykonać próbę ciśnieniową). Następnie zawinąć w folię aluminiową i pozostawić w piekarniku w temperaturze 80 stopni C, aby pozostały soczyste i lekko różowe w środku.

 

Dobrze komponuje się z risotto Bärlauch.

  • Dornfelder (trocken)

Nareszcie znowu szparagi Sałatka z rukoli z zielonymi szparagami i filetem z piersi indyka

Lekki, młody Rivaner dobrze komponuje się z zielonymi szparagami.

  • 400g Grüner Spargel
  • 100g Rucola
  • 400g Putenbrustfilets
  • 200g Kirschtomaten
  • 4 Eier
  • 1 EL Basilikum-Pesto
  • 1TL Butter
  • 2 EL Olivenöl
  • 2 EL Weißwein-Essig
  • etwas Salz, Pfeffer

Obierz dolną jedną trzecią szparagów i odetnij końce. Przekrój szparagi na pół i gotuj we wrzącej, osolonej wodzie z dodatkiem 1 łyżki masła przez ok. 7 minut. Odstaw wodę ze szparagów na bok.

 

Ugotuj jajka, aż będą prawie twarde (żółtko powinno być jeszcze trochę miękkie), obierz i pokrój na ćwiartki. Filet z piersi indyka pokroić w paski.

 

Smażyć krótko orzeszki piniowe bez tłuszczu na nieprzywierającej patelni. Następnie dodaj odrobinę tłuszczu bezpośrednio na patelnię i usmaż paski piersi z indyka. Następnie trzymaj je w cieple.

 

W misce sałatkowej wymieszaj pesto z białym octem winnym, 5 łyżkami wody ze szparagów, oliwą z oliwek oraz solą i pieprzem, aby uzyskać dressing.

 

Umyj rukolę i dodaj do dressingu. Przekrój pomidorki koktajlowe na pół i dodaj do miski. Wymieszać ze szparagami i indykiem. Na koniec udekoruj pokrojonymi w ćwiartki jajkami i orzeszkami pinii.

 

Doskonale komponuje się ze świeżo upieczonym chlebem ciabatta.

 

Zalecane wino:

 

Lekki Rivaner z ostatnich zbiorów, świeży jak wiosna, o delikatnym smaku.

  • Müller-Thurgau (brut)

Klasyka z różnicą Francuska zupa cydrowa

Klasyka z różnicą

  • 500 ml Weißwein (Spätlese)
  • 500 ml Geflügelbrühe
  • 350 ml Sahne
  • 30 Gramm Zwiebeln
  • 30 Gramm Weißes vom Lauch
  • 30 Gramm Sellerie
  • 30 Gramm Karotten
  • 30 Gramm Butter
  • 180 Gramm Mehl
  • 2 Lorbeerblätter
  • 1 EL Butterschmalz
  • 4 Scheiben Weißbrot
  • Nach Belieben Zucker, Muskat, Zimt, Salz

Podsmażyć warzywa na maśle do lekkiego zrumienienia, oprószyć mąką, a następnie dodać bulion warzywny, wino i 250 ml śmietany. Dodaj przyprawy i gotuj na wolnym ogniu przez około 15 minut.

 

Usuń skórki z kromek białego chleba i pokrój je w kostkę o boku 1 cm. Smażyć na gorącym klarowanym maśle na złoty kolor i doprawić cynamonem, pozostałą śmietanę ubić na sztywno.

<p

 

<Zupę przecedzić i doprawić do smaku gałką muszkatołową i solą.

 

<p>Rozlać do głębokich talerzy, udekorować bitą śmietaną i cynamonowymi skórkami.

  • Müller-Thurgau (trocken)
  • Silvaner (trocken)