Poncz

Poncz to orzeźwiający napój z wina lub wina musującego z dodatkiem owoców lub ziół.

  • 3-5

    składników

  • 18.

    stulecie

  • 50s

    lata

Przygotowanie

Przy tym owocowym napoju naprawdę trudno coś zepsuć – pod warunkiem, że pamięta się o kilku prostych zasadach:

  • Im mniej składników, tym łatwiej przygotować poncz.
  • Poncz jest tak dobry, jak wino lub wino musujące użyte do jego przygotowania. Niemieckie wina jakościowe, lekkie kabinety i owocowe Winzersekty są doskonałym wyborem.
  • Używaj tylko świeżych i w pełni dojrzałych owoców.
  • Obierz i pokrój owoce ostrożnie – nie miażdż ich.
  • Aby owoce rozwinęły pełnię aromatu, lekko je posyp cukrem lub zamarynuj w likierze winogronowym. Jeśli preferujesz słodki poncz, użyj słodkich win.
  • Wino musujące i wodę mineralną - dobrze schłodzone - dodaj dopiero tuż przed podaniem, aby poncz jak najdłużej musował.
  • Odpowiednia temperatura ponczu to około 5-8°C, czyli nieco chłodniejsza niż normalna temperatura serwowania wina.
  • Nie dodawaj kostek lodu bezpośrednio do ponczu. To rozwodni napój. Najlepiej umieścić miskę z ponczem w większej misce wypełnionej pokruszonym lodem.

I jeszcze jedno: gdy poncz się kończy, nie dolewaj go. Lepiej podać dobre wino po zakończeniu ponczu.

Historia

Napój z wina i owoców zawdzięcza swoją nazwę angielskiemu słowu bowl (miska). Brytyjscy oficerowie kolonialni mieli być “wynalazcami” tej specjalnej mieszanki: jako środek wzmacniający i przeciw nudzie, w Indiach kazali swoim służącym przygotowywać napój z co najmniej pięciu składników, który następnie podawano w dużej misie.

Z Brytyjczykami w XVIII wieku rozpoczął się triumfalny marsz ponczu do Europy: początkowo zarezerwowany dla arystokracji, wkrótce stał się popularnym napojem również w kręgach mieszczańskich. Od ulubionego napoju wyższych sfer w ubiegłym wieku, poncz stał się hitem imprez lat 50. - i dziś ponownie zyskuje na popularności jako orzeźwiający i świeżo-owocowy napój.

Skąd pochodzi nazwa poncz?

Nazwa poncz pochodzi od ang. słowa punch, które to z kolei zostało zapożyczone z perskiego słowa „pancza”, oznaczającego „pięć”.

z gruszkami, fasolą, korzeniem pietruszki i czarnymi orzechami włoskimi Medaliony z dziczyzny

z gruszkami, fasolą, korzeniem pietruszki i czarnymi orzechami włoskimi

  • 12 Stück Rehmedaillions (a 80g)
  • 30 Gramm gebratene Speckstreifen
  • 200 ml Bechamelsauce
  • 3 EL Sonnenblumenöl
  • 8 kleine Petersilienwurzeln mit Grün (alternativ Knollensellerie)
  • 6 - 8 breite Schnippelbohnen
  • 1 große Birne
  • 4 - 6 schwarze Walnüsse
  • 100 ml Wildfond
  • 2 EL Butter
  • 2 Stängel glatte Petersilie
  • nach Geschmack Salz

Rozgrzej piekarnik do 180 stopni C z termoobiegiem górnym i dolnym. Oczyść, obierz i przytnij korzenie pietruszki. Fasolkę oczyścić i pokroić na ukośne kawałki. Zblanszować korzenie pietruszki i fasolę oddzielnie we wrzącej osolonej wodzie i natychmiast wypłukać w lodowatej wodzie.

 

Orzechy włoskie pokroić na ósemki i podgrzać w wywarze z dziczyzny. Nieobraną gruszkę umyć, pokroić na ósemki, usunąć rdzeń i pokroić w cienkie plasterki. Podsmaż medaliony z dziczyzny z obu stron na oleju, a następnie piecz w piekarniku przez ok. 3-5 minut.

 

W międzyczasie wrzucić fasolę i korzenie pietruszki na roztopione masło i doprawić solą. Ułóż warzywa z czarnymi orzechami włoskimi i plasterkami gruszki na dużych talerzach. Na wierzchu ułożyć medaliony, udekorować wywarem z dziczyzny, sosem karmelowym i paskami boczku.

 

Wskazówka: Możesz przygotować własne czarne orzechy włoskie. Aby to zrobić, nakłuj orzechy włoskie widelcem lub szpikulcem i umieść w wodzie na 10 dni. Codziennie zmieniaj wodę, aby kwas garbnikowy mógł spłynąć. Zagotuj orzechy 3 razy w osolonej wodzie, aż staną się głęboko czarne. Dusić z liśćmi laurowymi i ziarnami pieprzu przez ok. 20 minut do miękkości. Ułożyć w słoikach i zalać syropem. Orzechy można przechowywać przez około 1 rok.

  • Spätburgunder (trocken)
  • Grauerburgunder/Pinot Gris (trocken)

z makaronem wstążki Coq au Riesling

z makaronem wstążki

  • 1 sztuka kury
  • 0,4 litra rieslinga
  • 0,2 litra śmietanki
  • 1 mała szklanka koniaku
  • 2 sztuki szalotki
  • 1 ząbek czosnku
  • 1 sztuka żółtka
  • 1/2 pączka natki pietruszki
  • 1 łyżka stołowa mąki
  • 50 gram masła
  • 1 łyżka stołowa oliwy z oliwek
  • wg. uznania soli i pieprzu

Podziel kurczaka na części. W dużym brytfannie rozpuść około 50 g masła z 2 łyżkami oliwy z oliwek i podsmaż kawałki kurczaka na jasnozłoty kolor (bez pokrywki). Lekko posól.

 

Szalotki drobno posiekaj, czosnek obierz i również drobno posiekaj. Posiekaj natkę pietruszki i dodaj wszystko do mięsa. Krótko duś pod przykryciem. Polej kurczaka koniakiem i podpal (flambirowanie). Następnie wlej 1/3 l rieslinga i gotuj na małym ogniu przez pół godziny. W razie potrzeby dolej jeszcze trochę wina i gotuj przez kolejne 10 minut.

 

Wyjmij kawałki kurczaka i odstaw na chwilę w ciepłe miejsce. 1 łyżkę mąki wymieszaj z 1 żółtkiem i śmietaną, po czym za pomocą trzepaczki wprowadź do sosu. Dopraw solą i pieprzem. Włóż kawałki kurczaka z powrotem do brytfanny. Podawaj od razu.

 

Dobrze komponuje się z makaronem tagliatelle.

 

Alternatywnie: podsmaż 150 g świeżych pieczarek na 50 g masła i dodaj do dania.

  • Riesling (trocken)

z winami półwytrawnymi Zupa Flädle (cienkie naleśniki w rosole)

z winami półwytrawnymi

  • 1 pęczek szczypiorku
  • 1 litr rosołu
  • 150 g mąki pszennej
  • 300 ml mleka
  • według uznania Skórka z boczku do posmarowania patelni
  • dodatkowo szczypta soli

Z mąki, mleka, jajek i szczypty soli przygotuj gładkie, nie za gęste ciasto na naleśniki. Rozgrzej mocno dużą, ciężką patelnię. Natłuść skórką z boczku. Na gorącą patelnię wlej niewielką ilość ciasta i rozprowadź je równomiernie, tworząc cienki naleśnik. Smaż na złoty kolor z obu stron.

 

Gotowe naleśniki (Flädle) odstaw do ostygnięcia, następnie przetnij je na pół i pokrój w cienkie paski.

 

Umieść przygotowane paski naleśników w bardzo gorącym, klarownym bulionie mięsnym i podawaj od razu.

  • Trollinger (halbtrocken & feinherb)

Lekki i puszysty: mus kokosowy z nerkowców z marakują Kokosowy mus z nerkowców z marakują

Lekki mus kokosowy z nerkowców z marakują

  • 400 g orzechów nerkowca
  • 400 ml mleka owsianego
  • 6 łyżek syropu z agawy
  • 6 łyżek wiórków kokosowych
  • 4 marakuje
  • 1 szczypta wanili

Umieść orzechy nerkowca w pojemniku i dodać tyle wody, aby wystarczająco je przykryła. Umieść nerkowce w lodówce, aby namoczyły się przez noc. (W przypadku blendera o wysokiej wydajności wystarczą 3-4 godziny).

 

Odcedź wodę i umieść nerkowce w blenderze z mlekiem owsianym, syropem z agawy i wiórkami kokosowymi. Dodaj wanilię i miksuj, aż mus będzie kremowy i nie będzie zawierał żadnych kawałków.

 

Orzechy nerkowca przełożyć do naczynia i dodać tyle wody, aby orzechy były wystarczająco przykryte. Wstawić do lodówki na całą noc, aby się namoczyły.

(Z użyciem miksera wysokiej mocy wystarczą 3-4 godziny.)

 

Odcedzić wodę, a orzechy nerkowca umieścić w mikserze razem z mlekiem owsianym, syropem agawowym i wiórkami kokosowymi. Dodać wanilię i miksować wszystko, aż mus stanie się kremowy i nie będzie zawierał grudek.

 

Mus podzielić na cztery szklanki. Marakuje przeciąć na pół, wydrążyć miąższ łyżeczką i nałożyć na mus. Udekorować wiórkami kokosowymi.

  • Weissburgunder/Pinot Blanc (süß & edelsüß)
  • Riesling (süß & edelsüß)