Lemberger

Rote Rebsorten

Blauer Lemberger

Lemberger - południowe ciepło

Od lat stopniowo zwiększa się powierzchnia uprawna odmiany Lemberger. Ta wirtemberska specjalność może osiągnąć w winnicach o dobrym położeniu najwyższą jakość.

Uprawa

Lemberger lubi ciepły klimat i miejsca osłonięte przed wiatrem, ponieważ wcześnie wypuszcza pędy a późno dojrzewa. Odmiana ta stawia najwyższe wymagania co do położenia oraz średnie co do jakości gleby. Udaje się szczególnie dobrze na głębokich, żyznych glebach lessowo-gliniastych i przynosi średniej wielkości plon. Ta wirtemberska specjalność osiąga w winnicach o dobrym położeniu najwyższą jakość.

Znaczenie

Przez ostatnie lata i dziesięciolecia stopniowo zwiększała się powierzchnia uprawna odmiany Lembergera. Podczas gdy w latach osiemdziesiątych Lembergerem było obsadzone od czterystu do pięciuset hektarów, to statystyki pokazują, że w połowie lat dziewięćdziesiątych jego powierzchnia uprawna wynosiła już tysiąc ha. Obecnie Lembergera można znaleźć na ponad 1,80 tyś. ha powierzchni uprawnej. Odmiana ta uprawiana jest prawie wyłącznie przez wirtemberskich winiarzy. W tym regionie Lemberger zajmuje 14 procent powierzchni wszystkich winnic.


Branchennews

Feigen in Spätburgunder-Sabayon

WEINTIPP: edelsüße Spät- oder Auslese vom Spät- oder auch Grauburgunder więcej


Winifikacja i smak

Lemberger trafia do konsumentów pod różnymi postaciami. Są z jednej strony lekkie wina o aromatach owocowych, a z drugiej wina czerwone o dużej zawartości garbników i ekstraktu, produkowane na bazie dojrzałych wyselekcjonowanych winogron klasy Spätlese i Auslese. Wina te najczęściej mają intensywną czarno-czerwona barwę. Ich aromat może być zarówno skromny, jak i bardziej wyrazisty, przypominający jeżyny, czereśnie, a także wiśnie, śliwki, porzeczki, agrest, bez, banany i kakao bądź też naznaczony nutami warzywnymi, takimi jak zielona fasolka czy zielona papryka. Wina te, w zależności od sposobu winifikacji, są w smaku owocowe bądź wyraźniej wskazują na obecność garbników i mają długi koniec. Dzięki odpowiedniej strukturze kwasowości, ekstraktu oraz garbników lekko cierpkawy Lemberger może być długo przechowywany. Niekiedy, jeżeli wino to dojrzewa w małych beczkach dębowych, zyskuje południowe ciepło i szyk. Część ambitnych winiarzy oraz spółdzielni winiarskich produkuje wino z Lembergera oraz Trollingera i w zależności od udziału danej odmiany nazywają ją „Lemberger z Trollingerem” bądź „Trollinger z Lembergerem”. Wyjątkowym rarytasem jest musujący Lemberger.

Historia

„Blauer Limberger” to nazwa, pod którą odmiana ta została sklasyfikowana, „Lemberger” oraz „Blaufränkisch” to synonimy, którymi można określać niemieckie wina wyprodukowane z tej odmiany. Późno dojrzewające grona Lembergera pochodzą najpewniej z winnic położonych w dolnym biegu Dunaju. Lembergera uprawiano w Austrii już w drugiej połowie XVIII wieku, gdzie znaleźć go można jeszcze dziś w regionie Burgenland w okolicach Wiednia pod nazwą Blaufränkisch. Na Węgrzech nosi miano Kékfrankos. W XIX wieku towarzystwo działające na rzecz poprawy jakości wina „Weinverbesserungsgesellschaft” przyczyniło się do wycofywania odmian wysokoplonujących oraz rozpowszechniania najlepszych odmian (jak np. Lembergera) w Królestwie Wirtembergii. Wirtemberski Lemberger uchodził za domowy trunek pierwszego prezydenta Republiki Federalnej Niemiec Theodora Heussa, ale mówi się o tym, że książę Bismarcku oraz Napoleon, cenili sobie tę odmianę.