Dornfelder
Rote Rebsorten
Dornfelder
Ta nowa odmiana, powstała przed 50 laty, od dawna zalicza się do niemieckich klasyków win czerwonych i od lat cieszy się ogromną popularnością.
Uprawa
Jest to odmiana odporna i mało wrażliwa. Jeżeli pozwolimy jej na swobodny wzrost, będzie przeważnie dawała wysoki plon. Dlatego też wielu winiarzy, gdy owoce zaczynają dojrzewać, odcinają niektóre grona, aby zredukować plon i tym samym wspomóc koncentrację substancji aromatycznych w pozostałych gronach. Grona zbudowane są luźno i dzięki temu są mniej podatne na pleśń. Odmiana ta ma większe wymagania co do gleby; nie wystarczy jej piaszczyste czy kamieniste podłoże. Poza tym nie nadaje się zbytnio do posadzenia w miejscach zagrożonych mrozem.
Znaczenie
W połowie lat siedemdziesiątych, kiedy Dornfelderem obsadzone było ledwie 100 ha winnic, odmiana ta zaczęła się upowszechniać. Dzisiaj uprawia się ją na 8,2 tysiącach ha, co stanowi ponad osiem procent niemieckiej powierzchni uprawnej. Spośród odmian czerwonych, jedynie Spätburgunder uprawiany jest jeszcze częściej. Odmiana ta najlepiej przyjęła się pośród winiarzy z Palatynatu oraz Hesji Nadreńskiej (w obu przypadkach ponad 3 tysiące ha powierzchni uprawnej), ale można ją znaleźć w większości regionów winiarskich. Nad rzeką Nahe, w Palatynacie, w Hesji Nadreńskiej oraz w Wirtembergii Dornfelder zalicza się do odmian kategorii „Classic”. Ta nowa odmiana powstała przed 50 laty już dawno awansowała do grona niemieckich klasyków win czerwonych oraz od lat cieszy się ogromną popularnością.
Branchennews
Winifikacja i smak
Dornfelder występuje przeważnie pod postacią wytrawnego wina czerwonego, częściowo także półwytrawnego i możemy wyróżnić dwa wiodące style winifikacji. W pierwszym wariancie podkreśla się intensywne aromaty owocowe – wiśni, jeżyny i bzu – i wino to wprowadzane jest wcześnie na rynek. I tak częściowo nowy rocznik można kupić już jako primeur. Inni winiarze stawiają na dojrzewanie wina w dużych bądź małych (barrique) beczkach dębowych, bardziej podkreślają garbniki i strukturę wina i tłumią aromaty owocowe. Przeważnie mamy do czynienia z pełnymi, aksamitnymi i harmonijnymi winami. Dornfeldera nietrudno rozpoznać po jego głębokiej, ciemnej barwie. Wina musujące czy różowe wyprodukowane z Dornfeldera są rzadkością.
Historia
Dornfelder to nowa odmiana, która odniosła największy sukces wśród nowych win czerwonych w Niemczech. Jego początki prowadzą do Wirtembergii, do miejscowości Weinsberg. To właśnie tam specjalista uprawy winorośli, Imanuel Dornfeld, zainicjował powstanie szkoły winiarskiej. August Herold, który żył w latach 1902-1973, wyhodował w niej już w roku 1955 odmianę Dornfelder. Aby ją uzyskać, skrzyżował odmiany Helfensteiner (krzyżówkę Frühburgundera i Trollingera) oraz Heroldrebe (krzyżówkę Portugiesera i Lembergera). Kilka lat trwało, nim odmiana ta rozpowszechniła się wśród winiarzy. Nim odkryto potencjał Dornfeldera, używano go do kupażowania z jasnymi winami czerwonymi („Deckrotwein”), aby nadać im ciemniejszą barwę.